برچسب: قلب

مرد استرالیایی مبتلا به نارسایی قلبی اولین انسانی است که با دریافت قلب کاملاً مصنوعی از بیمارستان خارج شد؛ ۱۰۰ روز قلب مصنوعی BiVACOR در بدن او بود و بعد از آن قلب طبیعی دریافت کرد. درکل قلب مصنوعی عضو دائمی نیست و صرفاً برای زنده‌ماندن بیمار تا پیوند قلب طبیعی در بدن می‌ماند.

براساس گزارش گاردین، چند ماه قبل بیمار چهل‌ساله استرالیایی که از نارسایی قلبی شدید رنج می‌برد، داوطلب شد اولین دریافت‌کننده قلب مصنوعی در استرالیا و ششمین در جهان باشد. در ۵ مورد اول که در سال ۲۰۲۴ در ایالات متحده انجام شد، بیماران قبل از ترخیص از بیمارستان پیوند قلب طبیعی انجام دادند و بیشترین زمان بین ایمپلنت قلب مصنوعی تا پیوند ۲۷ روز بود.

استفاده از قلب کاملاً مصنوعی به مدت ۱۰۰ روز

بیمار استرالیایی مردی ۴۰ ساله بود که نارسایی قلبی شدید داشت و داوطلب شد این قلب را دریافت کند. او این دستگاه را ۲۲ نوامبر (۲ آذر) در بیمارستانی در سیدنی با جراحی شش‌ساعته دریافت کرد. سپس بهمن‌ با قلب مصنوعی از بیمارستان خارج شد و اسفند پیوند قلب طبیعی انجام داد.

قلب کاملاً مصنوعی BiVACOR که دکتر «دانیل تیمز» (Daniel Timms) متولد کوئینزلند استرالیا اختراع کرده، اولین پمپ چرخشی خون قابل ایمپلنت در جهان است که می‌تواند جایگزین کامل قلب انسان شود و از فناوری شناوریِ مغناطیسی برای به‌جریان‌انداختن خون بهره می‌برد.

به گفته دولت استرالیا که ۵۰ میلیون دلار برای توسعه و تجاری‌سازی دستگاه BiVACOR اختصاص داده است، سالانه بیش از ۲۳ میلیون نفر در سراسر جهان از نارسایی قلبی رنج می‌برند اما فقط ۶ هزار قلب اهدایی وجود دارد. این ایمپلنت پلی برای زنده نگه‌داشتن بیماران است تا پیوند قلب طبیعی است اما جاه‌طلبی بلندمدت BiVACOR این است که گیرندگان ایمپلنت بتوانند بدون نیاز به پیوند قلب با این دستگاه زندگی کنند.

البته جراحان استرالیایی می‌گویند عملکرد قلب مصنوعی فعلی با عمر ۱۰۰ روز بسیار کمتر از قلب طبیعی اهداشده با عمر ۱۰ سال (۳ هزار روز) است؛ به همین دلیل هنوز راه درازی در پیش است تا قلب مصنوعی جایگزین پیوند قلب شود.

محققان چینی موفق به ایجاد گونه‌ای از برنج شده‌اند که کوآنزیم Q10 یا CoQ10 تولید می‌کند، آنتی‌اکسیدانی که با بهبود سلامت قلب ارتباط دارد. این پیشرفت که از طریق ویرایش دقیق ژن به دست آمده، می‌تواند راه را برای نوآوری‌های بیشتر در محصولات اساسی مانند گندم، ذرت و سبزیجات مختلف هموار کند.

مهندسی ژنتیکی برای تولید برنج غنی‌شده با CoQ10

طبق گزارش «SCMP»، کوآنزیم Q10 که یوبی‌کینون نیز شناخته می‌شود، به‌طور طبیعی در بدن انسان وجود دارد اما با افزایش سن سطح آن کاهش می‌یابد. مطالعات نشان داده‌اند افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی یا کسانی که از داروهای کاهنده کلسترول استفاده می‌کنند، معمولاً سطح CoQ10 پایین‌تری دارند. درحالی‌که برخی غذاها مانند ماهی، گوشت و مغزیجات حاوی CoQ10 هستند، غلاتی مانند برنج و گندم معمولاً ترکیبی مرتبط به نام CoQ9 تولید می‌کنند که مزایای کمتری برای سلامت قلب دارد.

محققان برای ارتقای سلامت قلب ابتدا ۱۳۴ نمونه گیاهی از ۶۷ خانواده گیاهی را بررسی کردند تا تفاوت‌های ژنتیکی گونه‌هایی را که بیشتر CoQ9 تولید می‌کنند، شناسایی کنند. آنها دریافتند برخی گونه‌ها به‌طور طبیعی سطوح بالاتری از CoQ10 دارند، خصوصیتی که در برخی گیاهان مانند آووکادو و دارچین حفظ شده اما در محصولات زراعی مانند برنج، گندم و خیار به CoQ9 تغییر یافته است.

تقویت منابع غذایی برای تأمین نیازهای تغذیه‌ای

محققان با استفاده از تکنیک ویرایش ژن پیشرفته‌ای به نام ویرایش پرایم، توانستند ۵ محل اسیدآمینه‌ای کلیدی را تغییر دهند تا تولید CoQ10 را به‌جای CoQ9 در برنج افزایش دهند. این تغییرات منجر به تولید برنجی شد که در برگ‌ها و دانه‌های خود ۷۵ درصد CoQ10 داشت، معادل ۵ میکروگرم CoQ10 در هر گرم برنج.

یکی از نگرانی‌های اصلی مهندسی ژنتیکی محصولات غذایی تأثیر آن بر عملکرد گیاه است. بااین‌حال، دانشمندان گزارش دادند که سنتز CoQ10 به‌جای CoQ9 هیچ تأثیر منفی بر عملکرد دانه‌های برنج نداشت. علاوه‌براین، بررسی‌های ژنتیکی نشان دادند این گونه‌های جدید تراریخته نیستند و هیچ جهش ژنتیکی ناخواسته‌ای در آنها رخ نداده.

انسان‌ها به‌طور متوسط بین ۳ تا ۶ میلی‌گرم CoQ10 در روز از رژیم غذایی خود دریافت می‌کنند اما برخی مطالعات نشان می‌دهند میزان بهینه مصرف روزانه ممکن است نزدیک به ۵۰۰ میلی‌گرم باشد. ازآنجایی‌که برنج، گندم و ذرت بیش از نیمی از کالری مصرفی جهانی را تأمین می‌کنند، غنی‌سازی این محصولات می‌تواند به تأمین نیازهای تغذیه‌ای افراد کمک کند.

علاوه‌بر برنج، محققان این روش ویرایش ژنتیکی را برای گندم نیز اجرا کرده‌اند که حدود ۲۰ درصد کالری مصرفی جهانی را تأمین می‌کند. آنها معتقدند این تکنیک می‌تواند برای سایر غلات و سبزیجاتی که به‌طور طبیعی CoQ9 تولید می‌کنند، مانند ذرت، اسفناج، کاهو، تخمه آفتابگردان و طالبی نیز اعمال شود.

نتیجه این پژوهش در ژورنال Cell منتشر شده است.

محققان تاکنون نمی‌دانستند چرا مردان پس از حمله قلبی بیشتر از زنان آسیب می‌بینند. اکنون پژوهش جدیدی نشان داده هورمون تستوسترون نقش مهمی در این امر دارد. محققان همچنین داروی احتمالی برای جبران این آسیب کشف کرده‌اند.

فدراسیون جهانی قلب (WHF) در گزارش سال ۲۰۲۳ اعلام کرد چندین دهه، بیماری‌های قلبی در سراسر جهان عامل اصلی مرگ‌ومیر بوده است و این تعداد همچنان درحال افزایش است. به گزارش WHF، سال ۲۰۱۹، در کشورهای با درآمد بالا نرخ مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی در مردان بیشتر از زنان بوده است.

مطالعات قبلی نیز نشان داده بودند حملات قلبی در مردان نسبت به زنان شدیدتر و آسیب‌زننده‌ترند اما مکانیسم آن مشخص نشده بود. اکنون براساس گزارش نیواطلس، محققان دانشگاه گوتنبرگ سوئد با آزمایش روی موش‌های نر و ماده دریافتند هورمون تستوسترون نقش مهمی در آسیب‌پذیری بیشتر مردان نسبت به زنان در اثر حملات قلبی دارد.

ارتباط هورمون تستوسترون در مردان با حملات قلبی

شایع‌ترین علت حمله یا سکته قلبی (که اصطلاح پزشکی آن آنفارکتوس میوکارد یا MI است) انسداد شریان کرونری است. انسداد باعث می‌شود جریان خون غنی از اکسیژن به ناحیه‌ای از عضله قلب قطع شود و سلول‌های عضلانی آسیب ببینند و در عرض چند دقیقه از بین بروند. نوعی گلبول سفید به‌ نام نوتروفیل به‌سرعت در تعداد بالا از مغز استخوان آزاد می‌شوند، در آن ناحیه جذب می‌شوند و پاسخی التهابی برای پاک‌سازی بقایای سلول‌های مرده آغاز می‌کنند. درکل، پاسخ بدن طی چند روز اول پس از MI، میزان آسیب عضلانی و میزان بهبودی فرد را تعیین می‌کند.

محققان برای درک اینکه چرا مردان بیشتر از زنان پس از MI آسیب می‌بینند، ۴۵ دقیقه شریان کرونر را در موش‌های نر و ماده مسدود کردند تا قبل از بازگشت خونرسانی به ناحیه آسیب‌دیده (Reperfusion) برای تحریک پاسخ التهابی MI حاد ایجاد شود. در ۲۴ ساعت، در خون موش‌های نر نسبت به ماده‌ها تعداد بیشتری نوتروفیل بود و مناطق بزرگ‌تری دچار آسیب عضله قلب شده بود. علاوه‌براین، طی ۲۴ ساعت، سطح تستوسترون در موش‌های نر ۱۵ برابر بیشتر از ماده‌ها بود. در انسان سطح تستوسترون مردان تقریباً ۱۰ برابر بیشتر از زنان است.

برای تأیید تأثیر تستوسترون بر سطوح نوتروفیل پس از MI، محققان موش‌های نر اخته‌شده را با موش‌های اخته‌نشده مقایسه کردند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، موش‌های اخته‌شده پس از MI، سطح تستوسترون را کاهش دادند و در ۲۴ ساعت، سطح نوتروفیل خون آنها شبیه موش‌های ماده پس از MI بود. اندازه آسیب عضلانی قلب نیز در موش‌های نر اخته کمتر بود. وقتی به موش‌های اخته دوزی از تستوسترون داده شد، سطح خونی نشانگر آسیب قلبی تروپونین ۱ بیشتر از موش‌های اخته‌ای بود که دوز تستوسترون دریافت نکردند. تروپونین ۱ پروتئینی است که هنگام آسیب‌دیدگی از سلول‌های عضله قلب خارج می‌شود و معمولاً برای تعیین شدت MI در انسان استفاده می‌شود.

محققان همچنین دریافتند دارویی به نام توسیلیزوماب (tocilizumab) قبل از خون‌رسانی مجدد به ناحیه آسیب‌دیده، سطح نوتروفیل خون و سطح MI در مردان را کاهش می‌دهد.

یافته‌های این پژوهش در Nature منتشر شده است.

محققان تاکنون نمی‌دانستند چرا مردان پس از حمله قلبی بیشتر از زنان آسیب می‌بینند. اکنون پژوهش جدیدی نشان داده هورمون تستوسترون نقش مهمی در این امر دارد. محققان همچنین داروی احتمالی برای جبران این آسیب کشف کرده‌اند.

فدراسیون جهانی قلب (WHF) در گزارش سال ۲۰۲۳ اعلام کرد چندین دهه، بیماری‌های قلبی در سراسر جهان عامل اصلی مرگ‌ومیر بوده است و این تعداد همچنان درحال افزایش است. به گزارش WHF، سال ۲۰۱۹، در کشورهای با درآمد بالا نرخ مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی در مردان بیشتر از زنان بوده است.

مطالعات قبلی نیز نشان داده بودند حملات قلبی در مردان نسبت به زنان شدیدتر و آسیب‌زننده‌ترند اما مکانیسم آن مشخص نشده بود. اکنون براساس گزارش نیواطلس، محققان دانشگاه گوتنبرگ سوئد با آزمایش روی موش‌های نر و ماده دریافتند هورمون تستوسترون نقش مهمی در آسیب‌پذیری بیشتر مردان نسبت به زنان در اثر حملات قلبی دارد.

ارتباط هورمون تستوسترون در مردان با حملات قلبی

شایع‌ترین علت حمله یا سکته قلبی (که اصطلاح پزشکی آن آنفارکتوس میوکارد یا MI است) انسداد شریان کرونری است. انسداد باعث می‌شود جریان خون غنی از اکسیژن به ناحیه‌ای از عضله قلب قطع شود و سلول‌های عضلانی آسیب ببینند و در عرض چند دقیقه از بین بروند. نوعی گلبول سفید به‌ نام نوتروفیل به‌سرعت در تعداد بالا از مغز استخوان آزاد می‌شوند، در آن ناحیه جذب می‌شوند و پاسخی التهابی برای پاک‌سازی بقایای سلول‌های مرده آغاز می‌کنند. درکل، پاسخ بدن طی چند روز اول پس از MI، میزان آسیب عضلانی و میزان بهبودی فرد را تعیین می‌کند.

محققان برای درک اینکه چرا مردان بیشتر از زنان پس از MI آسیب می‌بینند، ۴۵ دقیقه شریان کرونر را در موش‌های نر و ماده مسدود کردند تا قبل از بازگشت خونرسانی به ناحیه آسیب‌دیده (Reperfusion) برای تحریک پاسخ التهابی MI حاد ایجاد شود. در ۲۴ ساعت، در خون موش‌های نر نسبت به ماده‌ها تعداد بیشتری نوتروفیل بود و مناطق بزرگ‌تری دچار آسیب عضله قلب شده بود. علاوه‌براین، طی ۲۴ ساعت، سطح تستوسترون در موش‌های نر ۱۵ برابر بیشتر از ماده‌ها بود. در انسان سطح تستوسترون مردان تقریباً ۱۰ برابر بیشتر از زنان است.

برای تأیید تأثیر تستوسترون بر سطوح نوتروفیل پس از MI، محققان موش‌های نر اخته‌شده را با موش‌های اخته‌نشده مقایسه کردند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، موش‌های اخته‌شده پس از MI، سطح تستوسترون را کاهش دادند و در ۲۴ ساعت، سطح نوتروفیل خون آنها شبیه موش‌های ماده پس از MI بود. اندازه آسیب عضلانی قلب نیز در موش‌های نر اخته کمتر بود. وقتی به موش‌های اخته دوزی از تستوسترون داده شد، سطح خونی نشانگر آسیب قلبی تروپونین ۱ بیشتر از موش‌های اخته‌ای بود که دوز تستوسترون دریافت نکردند. تروپونین ۱ پروتئینی است که هنگام آسیب‌دیدگی از سلول‌های عضله قلب خارج می‌شود و معمولاً برای تعیین شدت MI در انسان استفاده می‌شود.

محققان همچنین دریافتند دارویی به نام توسیلیزوماب (tocilizumab) قبل از خون‌رسانی مجدد به ناحیه آسیب‌دیده، سطح نوتروفیل خون و سطح MI در مردان را کاهش می‌دهد.

یافته‌های این پژوهش در Nature منتشر شده است.

محققان روی آزمایش خون جدیدی کار می‌کنند که با اندازه‌گیری پروتئین‌های خاص پلاکت‌های خون و سن بیمار به پزشکان کمک می‌کند بهتر برای پیشگیری از حمله قلبی دارو تجویز کنند.

براساس گزارش ScienceDaily، محققان دانشگاه ریدینگ انگستان آزمایش خون جدیدی به نام TRIPLE Score ایجاد کرده‌اند که پروتئین‌های خاص پلاکت‌های خون را همراه سن بیمار اندازه‌گیری می‌کند تا به پزشکان کمک کند تصمیمات آگاهانه‌تری درباره تجویز داروهای رقیق‌کننده خون، مانند آسپرین و کلوپیدوگرل، بگیرند.

در‌حال‌حاضر داروهای رقیق‌کننده خون فقط به بیمارانی داده می‌شود که سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی داشته‌اند؛ زیرا این داروها می‌توانند باعث خون‌ریزی جدی در برخی افراد شوند. تاکنون روش قابل‌اعتمادی برای پیش‌بینی اینکه این داروها برای چه کسی مناسب‌اند، وجود نداشته و پزشکان قادر به تجویز پیشگیرانه این داروها برای نجات بیماران در معرض خطر نبوده‌اند.

آزمایش خون جدید برای پیشگیری از حمله قلبی

این آزمایش که هنوز در دسترس عموم نیست، در مرحله توسعه قرار دارد اما محققان آزمایش‌هایی روی بیماران انجام دادند تا تأیید کنند این آزمایش می‌تواند وضعیت آنها را بهبود ببخشد.

دکتر «الکساندر بای» (Alexander Bye)، محقق ارشد این پژوهش، می‌گوید: «به‌رغم پیشرفت قابل‌توجه در پیشگیری، هر سال در بریتانیا حدود ۱۰۰ هزار حمله قلبی رخ می‌دهد. اگر بخواهیم این تعداد را کاهش دهیم، باید در استفاده از داروهایی مانند آسپرین به راه‌های هوشمندانه‌تری فکر کنیم. آزمایش جدید ما به پزشکان کمک می‌کند مطمئن شوند بیماران بهترین درمان را دریافت می‌کنند.»

براساس مقاله منتشرشده در Circulation Research، محققان دریافتند سیستم امتیازدهی آزمایش خون جدید آنها با موفقیت بیمارانی را که احتمال تشکیل لخته در خونشان بیشتر بود، شناسایی می‌کند. این آزمایش فقط به نمونه خون کوچک نیاز دارد و می‌تواند به ابزاری ساده تبدیل شود که هر درمانگاه ساده هم آن را در اختیار داشته باشد.

پروفسور «نیل روپارلیا» (Neil Ruparelia)، متخصص قلب بیمارستان رویال برکشایر که در این مطالعه شرکت داشت، می‌گوید: «این آزمایش می‌تواند پیشگیری از حمله قلبی را متحول کند. درحال‌حاضر در موقعیت دشواری قرار داریم؛ داروهایی داریم که می‌توانند از حملات قلبی جلوگیری کنند اما به‌دلیل خطرات خونریزی، نمی‌توانیم با خیال راحت آنها را برای همه کسانی که ممکن است این دارو برایشان مفید باشد، تجویز کنیم. با این آزمایش می‌توانیم از هزاران بیمار در معرض خطر محافظت و در هزینه مراقبت‌های اورژانسی NHS [سرویس سلامت همگانی بریتانیا] نیز صرفه‌جویی کنیم.»